بخش هایی از برنامه 476 گنج حضور
“چون تو بینایی پی خَر رو که جَست / چند پالان دوزی ای پالان‌پرست؟
خر چو هست، آید یقین پالان ترا / کم نگردد نان، چو باشد جان ترا “
در مثنوی فوق منظور از خر زندگی است که در حال گذر است
خیلی ها در زندگی فقط نظریه پرداز هستند و عملگرا نیستند
مثلا خیلی مقدمه چینی میکنند برای انجام کار ( پالان دوزی می کنند )
اما آن را شروع نمیکنند
عالی بود تشکر
مطلب خیلی خوبی بود تشکر