وَمَنْ يُؤْتيَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اُوْتِيَ خَيْراً كَثيراً – بقره ، آيه 269
و به هر كس دانش داده شود، خير فراواني داده شده است.
كسي را كه شد از ازل ، بخت يار
طلب كردن علم كرد اختيار
سعدی
*************
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ
سوره مباركه يس-آيه 68
هر كس را كه طول عمر دهيم در آفرينش واژگونه ميكنيم (و به ناتواني كودكي باز ميگردانيم) آيا انديشه نميكنند؟
نماند كسي خود به گيتي دراز
كه نايد به رفتن مر او را نياز
بدانگه كه كه خم گيردت يال و پشت
به جز باد چيزي نداري به مشت
نبيني به چشم و نپويي به پاي
بگويي به بانگ بلند اي خداي
مرا پيش خود بر به زودي نه دير
كه گشتم من از خاك تاريك سير
فردوسی
*************
نَحْنُ اَقْرَبُ اِلَيْهِ مِنْ جَلْ الْوَريد –
سوره ق ، آيه 16
و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم.
دوست نزديك تر از من به من است
وين عجب تر كه من از وي دورم
چه كنم با كه توان گفت كه او
در كنار من و من مهجورم
سعدی
*************
وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ
سوره مباركه اعراف – آيه 31
بخوريد و بياشاميد و[لى ]زيادهروى مكنيد كه او اسرافكاران را دوست نمىدارد .
نه چندان بخور كز دهانت بر آيد
نه چندان كه از ضعف جانت بر آيد
سعدي