یادداشت های میثم همتی
زیباترین قسم
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی…
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
…
لحظه ها عریانند.
… به تن لحظه خود،
جامه اندوه مپوشان هرگز.
دسته بندی‌ها: الماس هایی از مولانا,عشق و عرفان,همه مطالب