“مرغ بی هنگام و راه بی رهی / آتشی پر در بن دیگ تهی”
مولانا
آتش عشق ( زندگی) میخواهد برای ما غذا بسازد لازمه آن این است
که دیگ را پر کنیم ( از محبت ، دوستی ، آگاهی و خرد و… )
اما مانند خروس بی محل میخوانیم و بی راهه می رویم
و ظرف زندگی را پر نمیکنیم و از بی غذایی مینالیم !!
آتش عشق همیشه پابرجاست اما ظرف ما خالیست
کمی محبت و لبخند گران نیست !
دسته بندیها: عشق و عرفان,گنج حضور,همه مطالب