ای لبت باده فروش و لب من باده پرست
جانم از جام می عشق تو دیوانه شده است
آنچنان در دل تنگم زده ای خیمه انس
که کسی را نبود جز تو در او جای نشست
تو مپندار که از خود خبرم هست؛ که نیست
یا دلم بسته بند کمرت نیست؛ که هست
کار هر روز تو چون باده فروشی باشد
نتوان گفت به خواجو که نشو باده پرست…
غزل از خواجوی کرمانی
دانلود این تصنیف بسیار زیبا
