یادداشت های میثم همتی
انسانها سه دسته هستند :
– آنها که با بزرگی به دنیا آمده و با بزرگی هم از این دنیا رخت برمی بندند.
– – آنها که به دنبال بزرگی هستند و با تلاش به آن دست پیدا می کنند.
– آنها که مانند لاشخور به دنبال بزرگیند و هر جور هست
حتی با کشتن دیگران می خواهند به آن دست پیدا کنند.
1- بهشت، انعكاسي از موجوديّتي است كه انسان
در اين زندگاني تحصيل كرده است: از محقّرترين لذايذ گرفته
تا لقاء الله و رضوان الله و ايّام الله.
2- جامعه صنعتي، معبدي است كه قرباني مي‌خواهد.
3- به عقيدي ما، بشر يك ميليون اشتباه ندارد، بلكه تنها و تنها،
يك اشتباه مرتكب شده است و آن اين است كه:
هدف و ايده‌آل زندگي‌ِ خود را نمي‌داند.
4- كسي كه حيات را نمي‌شناسد، نمي‌تواند از حيات واقعي برخوردار شود.
5- جان آدمي، در زنداني است كه كليدش در دست خود اوست.
6- اعتقاد به خداوندي كه نقشي در زندگي‌ِ معتقد ندارد، اعتقاد نيست،
بلكه نوعي از پديده‌هاي دروني است كه تشريفات رواني ناميده مي‌شود.
7- بي‌اعتنايي به وضع انسانها، درست شبيه به بريدن جزء از مجموع پيكر است.
8- بخنديم، امّا سرمايه خنده ما، گريه ديگران نباشد.
9- جهان يا انسان‌ِ بدون حركت، مساوي است با نيستي.
10- در بازارِ پر آشوب نيمه دوّم قرن بيستم، بيست و يكمين تمدّن،
همه چيز انسان و انسانيت را در صورت كالا به معرض فروش درآورده است.
11- آري، تنها يك مسئله اساسي مطرح است.
اين مسئله عبارت است از: تشخيص سايه وجود از اصل وجود …
————————–
منبع :
http://www.ostad-jafari.com
http://www.faridsalavati.blogfa.com
دسته بندی‌ها: عشق و عرفان,همه مطالب