دیدمت ، آهسته پرسیدمت
خواندمت ، بر ره گل افشاندمت
آمدی ، بر بام جان پر زدی
هم چو نور ، بر دیده بنشاندمت
بردمت تا کهکشان های عشق
پر کشان تا بی نشان های عشق
گفتمت ، افتاده در پای عشق
زندگیست ، رویای زیبای عشق
می روی ، چون بوی گل از برم
رفتنت ، کی می شود باورم
بوده ای ، چون تاج گل بر سرم
تا ابد ، یاد تو را می برم
بردمت تا کهکشان های عشق
پر کشان تا بی نشان های عشق
——————————————–
جان مریم چشماتو وا کن، سری بالا کن
در اومد خورشید، شد هوا سپید
وقت اون رسید، که بریم به صحرا
وای، نازنین مریم
جان مریم چشماتو وا کن، منو صدا کن
بشیم روونه، بریم از خونه
شونه به شونه، به یاد اون روزها
وای، نازنین مریم
باز دوباره صبح شد، من هنوز بیدارم
کاش می‌خوابیدم، تو رو خواب می‌دیدم
خوشه غم، توی دلم، زده جوونه
دونه به دونه، دل نمی‌دونه، چه کنه با این غم
وای نازنین مریم
بیا رسید وقت درو، مال منی از پیشم نرو
بیا سر کارمون بریم، درو کنیم گندما رو
بیا بیا نازنین مریم
بسیار عالی – خدا رحمتشون کنه واقعا افتخار موسیقی ایران بودند و سپاس گذار از شما برای حسن صلیغتون.
سلیقه مجید جان نه صلیغه
کجاش زیباست