حکایتی از گلستان سعدی – شکرگزاری

0
  •  

    سعدی در حکایتی از گلستان، انسان را به شکرگزاری بر آن چه دارد فرا می خواند:

    ” هرگز از دور زمان ننالیده بودم و روزی از گردش آسمان درهم نکشیده،

    مگر وقتی که پایم برهنه مانده بود و استطاعت پای پوشی نداشتم به مسجد

    جامع کوفه درآمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت، سپاس حق به جای

    آوردم و بر بی کفشی صبر کردم. ”

    .توجه داشته باشید که شکرگزاری به آنچه داریم،به این مفهوم نیست که قانع باشیم

    و چیز دیگری نخواهیم. بلکه قدردانی از آنچه داریم سبب می شود،چیزهایی را که نداریم به زندگی جذب کنیم.

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    ممکن است شما دوست داشته باشید
    ارسال یک پاسخ

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    این سایت توسط reCAPTCHA و گوگل محافظت می‌شود حریم خصوصی و شرایط استفاده از خدمات اعمال.

    The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.