ایمپلنت دندان شامل یک پایه زیست سازگار می باشد که به استخوان فک جوش می خورد و نقشی شبیه به ریشه دندان را ایفا می کند. رایج ترین متریال سازنده پایه ایمپلنت تیتانیوم است. آیا می دانید ایمپلنت های تیتانیومی زیست سازگار می باشند و سیستم ایمنی بدن آن ها را مهاجم خارجی نمی داند و با حداقل آلرژی ممکن همراه هستند؟
ایمپلنت تیتانیوم چیست؟
ایمپلنت های دندانی که امروزه برای ترمیم دندان های آسیب دیده محبوب هستند بیشتر از تیتانیوم ساخته می شوند. ایمپلنت های تیتانیومی که فلزی غیرحساسیت زا و زیست سازگار هستند در بدن به عنوان یک مهاجم خارجی قلمداد نمی شوند و توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار نمی گیرند.
هزینه ایمپلنت دندان تیتانیومی به نسبت زیرکونیا مناسب تر می باشد و در مواردی بسیار خاصی که حساسیت به فلز وجود دارد، از تیتانیوم استفاده می شود.
چند سالی است که از تیتانیوم نه تنها در ایمپلنت های دندان بلکه در سایر دستگاه های پزشکی از جمله دریچه های قلب، پیچ های استخوانی و غیره نیز به عنوان یک ماده محبوب استفاده می شود.
مزایای ایمپلنت‌های تیتانیومی
استفاده از تیتانیوم برای ایمپلنت های دندانی دارای مزایای زیادی است. برخی از مزایا ایمپلنت های تیتانیومی عبارتند از:
- توانایی استخوان سازی تیتانیوم موجب می شود تا در فرآیندی به نام osseointegration با بافت استخوان ادغام شود یا به بخشی از استخوان تبدیل گردد.
- کیفیت فوق العاده قوی اما در عین حال سبک‌تر از حتی آلیاژ های طلا ایمپلنت های تیتانیومی را به انتخابی ایده‌آل برای ترمیم راحت و مطمئن دندان تبدیل می کند.
- تیتانیوم می تواند رسانایی حرارتی پایینی را پردازش کند که به کاهش خطر درد یا تحریک ناشی از تغییرات چشمگیر دما کمک می نماید.
ایمپلنت های دندانی تیتانیومی دارای میزان موفقیت بسیار بالایی یعنی تقریبا 95 درصد هستند و می توانند تا پایان عمر بیمار بدون هیچ گونه آسیبی مورد استفاده قرار بگیرند.
چرا دندانپزشکان ایمپلنت های تیتانیومی را توصیه می کنند؟
دندانپزشکان معمولاً در موارد زیر ایمپلنت تیتانیومی را توصیه می کنند:
- پوسیدگی قابل توجه دندان ها
- برخی از انواع عفونت ها
- صدمات ناشی از تصادفات
- به عنوان جایگزینی برای دندان مصنوعی
- بیماری پریودنتال یا لثه
ایمپلنت های دندانی تیتانیوم از طریق جراحی در استخوان فک ثابت می شوند تا کاملاً جایگزین دندان گردند. برخلاف روکش های دندانی که روی دندان موجود قرار می گیرند، دندانپزشک یک تاج را روی ایمپلنت تیتانیومی قرار می دهد.
ایمپلنت های تیتانیومی دائمی هستند. از این رو ایمپلنت های تیتانیومی بهترین گزینه برای ترمیم دندان دائمی می باشند.
روش کاشت تیتانیوم
ابتدا یک معاینه کامل توسط دندانپزشک انجام می شود تا مشخص گردد که آیا فرد کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت دندان می باشد یا خیر. همچنین ممکن است برخی از آزمایش های اشعه ایکس و تصویربرداری نیز انجام شوند.
دندانپزشک ایمپلنت های تیتانیومی را در استخوان فک قرار می دهد تا به عنوان پایه ای برای تاج دندان عمل کند که در نهایت در بالای آن قرار می گیرد. این پست تیتانیومی مانند یک پیچ به نظر می رسد و با بهبودی ناحیه مورد نظر در طی چند ماه آینده به استخوان اطراف متصل می شود.
سپس یک اباتمنت در بالای ایمپلنت قرار می گیرد که نه تنها به ثابت نگه داشتن ایمپلنت های تیتانیومی در جای خود کمک می کند بلکه به عنوان پایه ای برای تاج دندان نیز عمل می نماید.
در نهایت یک تاج در بالای اباتمنت قرار می گیرد. تاج مانند یک دندان طبیعی به نظر می رسد و عمل می کند و عملکرد کامل دهان را بازیابی می نماید.
پس از اتمام عمل، دستورالعمل های مراقبت و نگهداری از ایمپلنت های جدید توسط جراح ارائه می شود که تقریباً مشابه دستورالعمل های مراقبت از دندان های طبیعی می باشند.
معمولاً افراد طی دو تا سه روز پس از جراحی ایمپلنت دندان روال عادی خود را از سر می گیرند.
عوارض و خطرات احتمالی مرتبط با ایمپلنت تیتانیوم چیست؟
ایمپلنت های تیتانیومی معمولاً حتی پس از گذشت سال ها بسیار خوب عمل می کنند. با این حال، هر روش جراحی هنوز هم احتمال عوارض جانبی به همراه دارد.
تیتانیوم ممکن است خطر واکنش های آلرژیک را ایجاد کند، هرچند به ندرت چنین چیزی رخ می دهد. کسانی که سابقه آلرژی به فلز دارند باید قبل از انجام این روش کاشت، آزمایش آلرژی را انجام دهند.
سایر خطرات مرتبط با جراحی کاشت ایمپلنت های تیتانیومی، هر چند بسیار نادر، عبارتند از:
عفونت
برخی از بیماران ممکن است پس از عمل ایمپلنت های تیتانیومی دچار عفونت در محل شوند. به این حالت پری ایمپلنتیت می گویند. علائم ممکن است شامل قرمزی و حساسیت در بافت لثۀ ایمپلنت شده و خونریزی هنگام مسواک زدن باشند. افرادی که سیگار می کشند یا بیماری لثه دارند بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت هستند.
آسیب
روش کاشت ایمپلنت های تیتانیومی ممکن است گاهی اوقات باعث آسیب به دندان ها، عروق خونی و اعصاب شود. علائم ممکن است شامل درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دندان ها، لثه ها، لب ها یا چانه بعد از انجام عمل کاشت دندان شوند که به دلیل آسیب به اعصاب یا ساختار های اطراف رخ می دهند.
مشکلات سینوسی
مشکلات مربوط به سینوس گاهی ممکن است به خصوص پس از قرار دادن ایمپلنت های تیتانیومی در فک بالا رخ دهند. بیرون زدگی پست ایمپلنت در حفره های سینوس ممکن است باعث این مشکل و منجر به سردرد و درد در داخل استخوان گونه شود.
ناراحتی خفیف، تورم لثه و صورت و کبودی پوست و لثه پس از جراحی ایمپلنت کاملا امری طبیعی هستند. با این حال، این ناراحتی و تورم باید طی چند روز از بین بروند. اگر این وضعیت بدتر یا غیرقابل تحمل شود، باید فوراً به جراح دندان خود مراجعه کنید.
شایان ذکر است که این عوارض شایع نیستند و به راحتی قابل درمان می باشند.
آیا می توان با ایمپلنت های دندانی تیتانیومی ام آر آی انجام داد؟
ایمپلنت های تیتانیومی هیچ مانعی برای انجام MRI ندارند. اگرچه تیتانیوم یک فلز است، اما تحت تأثیر MRI قرار نمی گیرد.
با این حال، همیشه توصیه می شود که قبل از انجام آزمایش MRI، در صورت وجود ایمپلنت تیتانیومی، پزشک خود را در مورد کاشت تیتانیوم مطلع کنید.
جمع بندی
رایج ترین نوع ایمپلنت دندان ایمپلنت های تیتانیومی است که به دلیل اثربخشی، استحکام و دوام بالا محبوبیت بسیار بالایی دارند. آنها معمولاً با مراقبت مناسب و تمیز کردن های منظم می توانند یک عمر دوام بیاورند. با این حال برخی نگرانی ها در مورد عوارض جانبی آنها نیز کاملا طبیعی می باشد.
